انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
تاثیر استفاده از دکستروز و مخلوط پروبیوتیک های باسیلوس کوآگولانس (Bacillus coagulans) و باسیلوس سابتلیس (Bacillus subtilis) در غذای تجاری بیومار بر فاکتورهای رشد و بازماندگی لارو ماهی دم شمشیری (Xiphophorus helleri)
1
9
FA
علیرضا
گلچین منشادی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، کازرون، ایران.
golchinalireza@yahoo.com
منصور
نخعی نسب
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، کازرون، ایران.
nakhaeinasab@gmail.com
تاکنون بهمنظور بررسی اثر استفاده از دکستروز و مخلوط پروبیوتیکی بر فاکتورهای رشد و بازماندگی لارو ماهی دم شمشیری، لاروهای ماهی دم شمشیری در سه گروه با سه جیره غذایی متفاوت شامل گروه یک (شاهد) با جیره تجاری (بیومار- 0/4 میلی متر به میزان 5 درصد وزن توده زنده)، گروه دو با جیره تجاری (به میزان 5 درصد وزن توده زنده) همراه با دکستروز (0/4 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن غذای تجاری) و گروه سوم با مخلوطی از جیره تجاری (به میزان 5 درصد وزن توده زنده)، دکستروز و دو نوع پروبیوتیک باسیلوس کوآگولانس و باسیلوس سابتلیس (0/4 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن غذای تجاری) تغذیه شدند. پرورش لاروها به مدت 35 روز ادامه یافت. نتایج نشان داد که درصد بازماندگی (SR%) و شاخص های رشد مانند سرعت رشد ویژه (SGR)، شاخص وزن بدن(BWI)، درصد افزایش وزن بدن (PBWI)، درصد رشد روزانه (GR%) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) در تیمار سوم نسبت به دو تیمار دیگر از وضعیت بهتری برخوردار بود و اختلاف معنی داری در تغییرات بین تیمارها مشاهده شد (0/05>P). بدین ترتیب تغذیه با جیره غذایی حاوی پروبیوتیک های باسیلوس کوآگولانس و باسیلوس سابتلیس، سبب بهبود میزان بازماندگی و فاکتورهای رشد گردید و استفاده از آن در جیره غذایی توصیه میشود.
پروبیوتیک, لارو دم شمشیری,بازماندگی,فاکتورهای رشد
http://www.aquaculturesciences.ir/article_138821.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_138821_f05a4070dead130280c8260d11ef6a6c.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی تاثیر پاتولوژی و مسمومیت غذایی ماهیان با مایکوتوکسینها
10
29
FA
محمد
کریمی
بخش بهداشت و بیماریهای آبزیان، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
m_karimi@shirazu.ac.ir
امین
غلامحسینی
بخش بهداشت و بیماریهای آبزیان، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
amingholamhosseini@shirazu.ac.ir
مهدی
بنایی
0000-0001-6492-2096
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، بهبهان، ایران.
mahdibanaee@yahoo.com
امیر
زیدی
گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
zeidi.amir@gmail.com
رضا
شاکری
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، بهبهان، ایران.
rshakerir@gmail.com
امین
نعمت اللهی
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
anematolahi@yahoo.com
رشد و توسعه صنعت آبزیپروری در دهه های اخیر منجر به توسعه صنعت تولید غذای آبزیان نیز شده است. در پرورش متراکم آبزیان، نیاز به پروتئین حیوانی با کیفیت بالا، لیپید و سایر مواد مغذی ضروری است. پودر ماهی بهعنوان یک ماده مهم در تغذیه ماهیها استفاده میشود که در آینده به مقدار کافی در دسترس نخواهد بود. افزایش فشار صیادی سبب کاهش ذخیره آبزیان دریایی شده است؛ لذا کاهش وابستگی آبزیپروری به منابع دریایی بهمنظور توسعه پایداری این صنعت در آینده امری ضروری محسوب می شود. بنابراین استفاده از منابع پروتئینی گیاهی مانند غلات و حبوبات در خوراک آبزیان می تواند در تحقیق این هدف مؤثر باشد. اما مواد غذایی گیاهی میتواند بستر طبیعی و مناسبی را برای رشد قارچ ها فراهم کنند. محصولات زارعی ممکن است در زمان برداشت و یا در حین نگهداری در انبار به قارچها آلوده شوند. تحت شرایط نامساعد محیطی، در دمای بالای 27 درجه سانتیگراد و رطوبت بیش از 60 درصد و عدم تهویه مناسب، قارچها بهسرعت رشد کرده و با تولید مایکوتوکسین میتوانند سلامت آبزیان را به مخاطره بیاندازند. علاوه براین تجمع مایکوتوکسینها در بافت خوراکی ماهیان میتواند برای سلامت مصرفکنندگان نیز خطرناک باشد. از اینرو، شناخت انواع مختلف مایکوتوکسین ها و درک چگونگی انتقال آن از مواد غذایی به آبزیان پرورشی و در نهایت به مصرف کنندگان انسانی ضروری است. در حال حاضر، آفلاتوکسینها، استریگماتوسیستین، اوکراتوکسین، تریکوتسنها، زیرالنون و فومونیسینها از مهمترین مایکوتوکسین های شناخته شده در غذای آبزیان است؛ که می تواند آسیب های پاتولوژیک زیادی از جمله کاهش عملکرد رشد، تغییر در شاخص های خون شناسی، آسیب های بافت شناسی، تغییر در پارامترهای بیوشیمیایی، استرس اکسیداتیو و آسیب های ژنتیکی به آبزیان وارد نماید. بنابراین در این مقاله تلاش شده تا ضمن معرفی هر کدام از این ترکیبات، تاثیرات آنها بر سلامت آبزیان را نشان داده شود.
آبزیپروری,مایکوتوکسین,تغذیه آبزیان,عفونت قارچی
http://www.aquaculturesciences.ir/article_138872.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_138872_4e6fc0fc06e366a684b2c6173228b239.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
کشت میکسوتروف (Arthrospira platensis) و مقایسه اثرات افزودن منابع کربنی مختلف به محیط کشت در تولید زیتوده و محتوای فیکوبیلی پروتئین ها
31
43
FA
زهرا
سلطانی فر
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران.
z.soltanifar@ut.ac.ir
محمدعلی
نعمت اللهی
0000-0003-1748-1958
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران.
malahi@ut.ac.ir
سید ولی
حسینی
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران.
svhosseini@ut.ac.ir
میکروجلبک اسپیرولینا (<em>Arthrospira platensis</em>) حاوی متابولیتهای ارزشمندی مانند پروتئینها، ترکیبات آنتیاکسیدان، لیپیدها، ویتامینها و مواد معدنی میباشد و به عنوان غذای انسان، جانوران و نوعی غذا دارو مورد استفاده قرار میگیرد. ثابت شده است که تغییرات فیزیولوژیک در جلبک به شرایط محیطی در حین رشد بستگی دارد. مطالعه حاضر اثر افزودن منابع کربنی مختلف را بر تولید زیتوده و محتوای ترکیبات درون سلولی با تمرکز بر تولید فیکوبیلی پروتئینها سنجیده است و افزودن منبع کربن به محیط کشت بصورت روزانه (مشابه غذادهی روزانه) صورت گرفت تا همواره غلظت یکسانی از مواد کربنی در اختیار ارگانیسمها قرار داشته باشد. بدین منظور قند سدیم استات در سه غلظت 25، 50 و 75 میلیگرم بر لیتر و قند گلیسرول با غلظتهای 0/5 و 1 سی سی به صورت روزانه به محیط کشت اضافه گردید. نتایج نشان داد که افزودن قند سدیم استات در هر مقدار میتواند جلبک را به سمت تولید زیتوده بیشتر سوق دهد و اثر معناداری در افزایش تولید فیکوسیانین درون سلول جلبکی داشته باشد (<em>P</em>≤0.05). به این ترتیب همبستگی معنادار مثبتی بین مقادیر سدیم استات و تولید زیتوده جلبکی و مقدار فیکوسیانین مشاهده گردید. قند گلیسرول اما بیشتر بصورت اثرگذاری بر تولید زیتوده عمل میکند و بهنظر میرسد که تاثیر مثبتی در افزایش وزن زیتوده دارد و تاثیر آن بر تولید رنگدانههای فیکوبیلی پروتئینی نیاز به مطالعه بیشتر دارد.
اسپیرولینا,کشت میکسوتروف,منابع کربنی,فیکوسیانین,زیتوده
http://www.aquaculturesciences.ir/article_140991.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_140991_0efb64ee65e219536ab7d7bed404452e.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
تولید زیتوده و سیست آرتمیا (گونههای فرانسیسکانا، ارومیانا و پارتنوژنز) در استخرهای بتنی با استفاده از جیره فرموله شده
44
56
FA
سعید
وحدت
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
saeid_vahdat_mail@yahoo.com
ناصر
آق
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
agh1960@gmail.com
فرزانه
نوری
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
yalda.45@gmail.com
ژیلبرت
وان استاپن
مرکز رفرانس جهانی آرتمیا، دانشگاه گنت بلژیک، گنت، بلژیک.
gilbert.vanstappen@ugent.be
گونه های مختلف آرتمیا می توانند از ذرات غذایی شامل سبوسها، جلبک ها، باکتریها و ذرات معلق در آب استفاده نمایند. در این مطالعه از جیره فرموله شده برای تغذیه آرتمیا شامل فرانسیسکانا، ارومیانا و پارتنوژنز در استخرهای بتنی بهمنظور بررسی ظرفیت تولید زیتوده آرتمیا به مدت 3 هفته و سیست آرتمیا در مدت زمان 15 هفته استفاده شد. تیمار شاهد از جیره حاوی جلبک + مخمر و تیمار تغذیه ای از جیره فرموله استفاده نمودند. بدین ترتیب تعداد 2000 ناپلی از گونههای مختلف در لیتر برای تولید زیتوده و تعداد 100 ناپلی از گونههای مختلف در لیتر جهت تولید سیست به استخرهای بتنی اضافه شد. غذادهی براساس دستورالعمل استاندارد انجام شد. میزان تولید و پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب و همچنین ترکیبات بیوشیمیایی و میکروبی محیط پرورش بررسی شد. بالاترین مقدار زیتوده (تر) و سیست (خشک) در تیمار آرتمیا فرانسیسکانا تغذیه شده با جیره فرموله به دست آمد که به ترتیب برابر با 1455 و 10/37 گرم در 750 لیتر بود (0/05>P). مقدار پروتئین و کارتنوئید کل در بدن آرتمیاهای تغذیه شده با جیره فرموله شده نسبت به تیمارهای شاهد مقادیر بالاتری را به صورت معنیداری نشان دادند (0/05>P) و در گونه آرتمیا فرانسیسکانا بالاترین مقدار در پارامترهای بررسی شده، مشاهده شد. نتایج نشان داد که استفاده از جیره فرموله شده و القاء مواد مغذی مورد نظر به درون محیط پرورش آرتمیا، علاوه بر تأمین ذرات مغذی آرتمیا، به دلیل وجود باکتری های مفید، تنوع جلبک ها و سبوس ها و ذرات غذایی میکرو در جیره، باعث افزایش رشد و کیفیت آرتمیا می شود.
آرتمیا,جیره فرموله شده,تولید زیتوده,تولید سیست,استخر بتنی
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141876.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141876_cb3475825facfd0b581ce6bc4f3b3d12.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی جوامع بزرگ بیمهرگان آبزی در پاییندست رودخانه قرهسو– استان گلستان
57
67
FA
یونس
حامد مشهدزاده
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
yoni100395@gmail.com
ضیاء
کردجزی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
z.kordjazi@gmail.com
محمد
قلی زاده
0000-0002-2314-0714
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
gholizade_mohammad@yahoo.com
رحمان
پاتیمار
0000-0002-3106-8257
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
rpatimar@yahoo.com
هدف از این تحقیق که در پاییندست رودخانه قرهسو در خلیج گرگان انجام شد، بررسی تغییرات ماکروبنتوزها و مواد آلی بستر رودخانه در سال 1397 بود. برای مطالعه تغییرات موادآلی بستر و شاخصهای تنوعزیستی بیمهرگان کفزی، از چهار ایستگاه که در بخش انتهایی رودخانه تعیین شدند طی پنج نوبت (اردیبهشت، خرداد، آبان، آذر و اسفند) نمونه برداری از بستر انجام شد. نمونهبرداری در تابستان به سبب خشک شدن رودخانه انجام نشد. نتایج آزمون کرتهای خردشده نشان داد که مادهآلی بستر بهطور معنیداری در پاییز و زمستان کاهش یافت (0/05><em>P</em>). درحالی که فراوانی گونهها، غنای گونهای و یکنواختی گونهها در زمان های مختلف نمونهبرداری اختلاف معنیداری داشتند (0/05><em>P</em>)، شاخصهای شانون-ونیر، سیمپسون، و برگر-پارکر اختلاف معنیداری را در نمونهبرداریها نشان ندادند (0/05<<em>P</em>). فراوانی گونهها در پاییز به کمترین مقدار (یعنی، حدود 0/87-) رسید و غنای گونهای نیز در پاییز به 3 گونه کاهش یافت، که از سه خانواده توبیفیسیده، شیرونومیده و اسپیونیده (جنس استربلوسپیو) بودند. بهعلاوه، فراوانی گونهها تنها شاخص تنوعزیستی بود که تفاوت معنیداری را در ایستگاههای نمونهبرداری نشان داده بود (05/05><em>P</em>)، بهطوریکه فراوانی گونهها در ایستگاه 4 به بالاترین مقدار (یعنی، 7/0-) رسید. بنابراین، خشک شدن رودخانه در فصل تابستان سبب کاهش غنای گونهای و فراوانی گونهای در پاییز شد. اما با جاری شدن دوباره آب در رودخانه در پاییز ابتدا دو گونه از خانواده توبیفیسیده و شیرونومیده ظاهر شدند که ممکن است به مقاومت بالای این دو گونه به شرایط سخت محیطی مانند خشک شدن کامل رودخانه مرتبط باشد.
بزرگ بیمهرگان کفزی,تنوع زیستی,رودخانه قرهسو,خلیج گرگان
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141894.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141894_5174b7e4c7042893cd3bb79ab1815278.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی موانع و مشکلات بازار میگوی پرورشی ایران
68
79
FA
افشین
عادلی
0000-0002-9483-9493
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده شیلات و محیط زیست ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
afshinadeli@gau.ac.ir
جلیل
جهان تیغ
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده شیلات و محیط زیست ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
jaliljahantigh45@gmail.com
علیرضا
عالیشاهی
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده شیلات و محیط زیست ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
alishahi@gau.ac.ir
با توجه به اهمیت صادرات تولید بالغ بر 8/48 هزار تن میگوی پرورشی در کنار صید 12 هزار تن میگوی دریایی، موانع و مشکلات بازار میگوی پرورشی کشور از طریق تکمیل پرسشنامه الکترونیک از 40 صادرکننده و صاحبنظر شناسایی شد. رتبه بندی مشکلات از طریق روش امتیازبندی و با توجه به ناپارامتریک بودن آمارهها از آزمون های مربع کای و یومنویتنی در تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. مشکلاتی چون تعامل ضعیف جهانی و منطقه ای، ناکارآمدی نظام بانکی برای صادرات، عدم ثبات سیاست های حمایتی مناسب، تحریم، ضعف برندسازی و عدم وجود آژانس بین المللی تحقیقات بازاریابی در کشور از مشکلات خیلی زیاد در بازار بودند. به ترتیب ناکارآمدی نظام بانکی در صادرات، تحریم و عدم ثبات سیاستهای حمایتی مناسب از بین 22 مشکل بازار، رتبه اول تا سوم را داشتند. از نظر صاحبنظران نیز ضعف شناخت بازار داخل و دانش بازاریابی و عدم وجود برنامه و یکنواختی در استراتژی تولید نسبت به صادرکنندگان مشکل جدیتری در بازار بود. هیچگونه رابطه معنی داری بین انواع سطوح ویژگیهای جامعهشناختی گروههای مورد مطالعه با موانع و مشکلات مشاهده نشد و تنها سنین کمتر از 48 سال نسبت به سنهای بالاتر مشکلات را بیشتر می دانستند. بنابراین رفع مهمترین مشکلات بازار بهویژه اصلاح نظام بانکی، رفع تحریم و اتخاذ سیاستهای حماییتی مناسب و پایدار باید مورد توجه دولت باشد.
بازار غذاهای دریایی,موانع,مشکلات بازار,سختپوستان,آبزیپروری
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141964.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141964_50407d911b5fa5aac9e0f6181107af1d.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی اثرات نانو اکسید مس مگنت شده (Fe3O4@CuO) در تصفیه فاضلاب آبزی پروری
80
88
FA
سعید
سالاری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
saeed.salari@ut.ac.ir
کامران
رضایی توابع
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
krtavabe@ut.ac.ir
علیرضا
میر واقفی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
avaghefi@ut.ac.ir
اکبر
حیدری
گروه شیمی، دانشکدة علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس. تهران، ایران.
heydar_a@modares.ac.ir
این تحقیق با هدف بررسی امکان بهبود کیفیت فاضلاب آبزی پروری به وسیله نانو اکسید مس (CuO) مغناطیس شده با نانوذرات آهن انجام شد. برای این تحقیق، بعد از تهیه نانو ذره اکسید مس مغناطیسی شده (Fe<sub>3</sub>O<sub>4</sub>@CuO)، پژوهش طی دو بخش انجام شد. در بخش اول پنج تیمار نانو اکسید مس مغناطیسی شده شامل صفر (شاهد)، 10 ، 20، 30 و 40 میلیگرم در لیتر در واحدهای آزمایشی 5 لیتر فاضلاب آبزیپروری با سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد. پس از اضافه کردن نانو ذره به فاضلاب مورد مطالعه، بعد از 12 ساعت نانو ماده مگنت شده با استفاده از آهنربا از فاضلاب آبزی پروری جدا و سپس اثر نانو ذره بر شاخصهای کیفی فاضلاب شامل نیترات، فسفات، مواد جامد محلول (TDS) و بار باکتریایی در فاضلاب آبزی پروری مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اول تحقیق غلظت 20 میلیگرم در لیتر نانو اکسید مس مگنت شده بهترین کارایی را نشان داد؛ در این تیمار نیترات به میزان 45 درصد، فسفات به میزان 55 درصد و بار باکتریایی موجود در فاضلاب آبزی پروری نیز 40 درصد کاهش یافت و در فاکتور TDS اثر معنیداری مشاهده نشد. در بخش دوم تحقیق آزمایشی تحت عنوان آزمایش اطمینان انجام گرفت که طی آن غلظتی از نانو ماده که در مرحله اول تحقیق بهترین نتیجه را نشان داده بود (20 میلی گرم در لیتر) انتخاب و به همان میزان اکسید مس معمولی (خارج از مقیاس نانو) و اکسید آهن معمولی (به صورت منفرد) با سه تکرار بر فاضلاب آبزی پروری اعمال شد و پس از گذشت 12 ساعت شاخصهای فوق در آن ها اندازه گیری شدند و با تیمار شاهد مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اثر مثبت بخش اول حاصل از اعمال نانو اکسید مس (CuO) بر فاضلاب آبزی پروری بوده است. این آزمایش نشان داد که استفاده از نانو اکسید مس مغناطیسی شده در غلظت 20 میلی گرم در لیتر به عنوان بهترین غلظت با کارایی بالا میتواند باعث بهبود شاخصهای کیفیت فاضلاب آبزی پروری شود.
تصفیه فاضلاب,فاضلاب آبزی پروری,نانو تکنولوژی,نانو اکسید مس
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141985.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141985_be9adbb6a8fd8b9d3e4361a50b2ea9aa.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
اثر محرک ایمنی گیاهی (گروفیت) بر برخی شاخصهای رشد، بقا و ایمنی غیراختصاصی ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)
89
97
FA
امین
اسدی امیرآبادی
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران
aminasadi@alumni.ut.ac.ir
علی
طاهری میرقائد
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران
mirghaed@ut.ac.ir
مهدی
سلطانی
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران
msoltani@ut.ac.ir
اشکان
زرگر
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران
azargar@ut.ac.ir
بهبود کارایی سیستم ایمنی ماهی یکی از روشهای مهم پیشگیری و تحریک رشد می باشد. در بین محرک های ایمنی، انواع طبیعی به ویژه محرکهای گیاهی، به علت آسیب کمتر به ماهی و محیط زیست اخیراً بیشتر مورد توجه قرار گرفتهاند. در این مطالعه اثرات تحریک رشد و ایمنی گروفیت، به عنوان محرک ایمنی گیاهی در ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 3/36±15/79 گرم به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. پس از 2 هفته سازگاری مقادیر 0/5، 1 و 1/5 گرم به ازای کیلوگرم غذا پودر گروفیت به غذای ماهیان افزوده و به عنوان شاهد از جیره غذایی فاقد گروفیت استفاده گردید. بیومتری هر 10 روز یکبار و تلفات به صورت روزانه ثبت و شاخص های رشد و بقاء بین گروه های مختلف مقایسه شد. بهمنظور اندازه گیری میزان لایزوزیم، بافتهای کبد، طحال و کلیه ماهیها جدا گردید و پس از هموژن کردن و با استفاده از روش کدورت سنجی، میزان لایزوزیم تعیین شد. نتایج نشان داد افزودن گروفیت به جیره غذایی در هیچ کدام از شاخص های رشد تغییر معنیداری ایجاد نکرد (0/0<em>5</em>><em>P</em>). در تمامی گروه هایی که به همراه غذا گروفیت را دریافت نموده بودند میزان لایزوزیم در بافتهای مختلف در سطح بالاتری نسبت به گروه کنترل قرار داشت اما این اختلاف تنها در میزان لایزوزیم موجود در بافت کلیه تیمارهای سه و چهار نسبت به گروه کنترل و تیمار دو دارای تفاوت معنیداری بود (0/0<em>5</em>><em>P</em>). بر اساس نتایج، امکان افزودن گروفیت بهعنوان یک محرک ایمنی به جیره غذایی قزلآلای رنگین کمان وجود دارد.
سیستم ایمنی,محرک ایمنی گیاهی,گروفیت,قزلآلای رنگین کمان
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141990.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_141990_74a453b07430e88fa4cb6aff6daa68de.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
مقایسه اثر سمیت سرب در آب و غذا بر تغییرات شاخصهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
98
107
FA
محمد
محیسنی
گروه محیط زیست و شیلات، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
mohiseni@gmail.com
فلزات سنگین از طریق آب و غذا وارد بدن آبزیان شده و اثرات منفی خود را برجای میگذارند. این مطالعه با هدف مقایسه میزان سمیت فلز سنگین سرب در حالتهای محلول در آب و از طریق غذا در ماهی کپور معمولی انجام شد. بدین منظور تعداد 135 قطعه کپور معمولی (با وزن متوسط 10±50 گرم) به سه گروه (با سه تکرار) شاهد، سرب در آب (1 میلی گرم در لیتر) و سرب در غذا (1 میلیگرم در کیلوگرم غذا) تقسیمبندی شده و به مدت 21 روز تحت تیمار قرار گرفتند. نمونهبرداری از ماهیها در روزهای 7، 14 و 21 انجام شده و فاکتورهای بیوشیمیایی پلاسمای خون شامل پروتئین کل پلاسما، آلبومین، گلوبولین، کراتینین، گلوکز، کلسترول، آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سرب در هر دو گروه آزمایشی تاثیر منفی بر پارامترهای بیوشیمیایی خون داشته، اما در خصوص سطح گلوکز پلاسما و آنزیمهای LDH و ALP، در انتهای آزمایش (روز 21)، اختلاف معنیداری بین دو گروه سرب در آب و سرب در غذا دیده شد. بهطور کلی بر اساس نتایج به نظر میرسد که اثرات منفی سرب در غذا بیشتر از آب بوده و از این رو از سمیت بیشتر برای ماهی کپور معمولی برخوردار بوده است.
فلز سنگین,ماهی,سمیت,بیوشیمی خون
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142204.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142204_793420fde5d0e3584c7fd86198ac618f.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی آلودگی میکرو پلاستیک در ماهیان حوضه رودخانه قرهسو، استان گلستان
108
115
FA
ابراهیم
مسعودی
گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
emfisherman1356@gmail.com
علی اکبر
هدایتی
گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
marinebiology1@gmail.com
طاهره
باقری
مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران.
bagheri1360@gmail.com
امیرپرویز
سلاطی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران.
salatia@gmail.com
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
fisheriessafari@yahoo.com
محمد
قلی زاده
0000-0002-2314-0714
گروه شیلات، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، ایران.
gholizade_mohammad@yahoo.com
محمد
ذاکری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
mohammad.zakeri@hotmail.com
نگرانیها در مورد تاثیرات منفی میکروپلاستیکها بر سلامت انسان باعث توجه روزافزون به وقوع میکروپلاستیکها در محیط آبی شده است. مطالعات اخیر تمرکز خود را از محیط دریایی به آبهای داخلی، بهویژه بر توزیع مکانی-زمانی میکروپلاستیکها در رودخانههایی با کاربری مسکونی و کشاورزی، گسترش داده است. حوضه رودخانه قرهسو، منتهی به خلیج گرگان، محل جریان رودخانههای دائمی بسیاری است که سطوح آلودگی میکروپلاستیک در آن رودخانهها ناشناخته است. این مطالعه در امتداد 8 رودخانه مختلف در سال 1399 انجام شد. در مجموع 9 گونه ماهی شناسایی شده و وجود میکروپلاستیک در 87 درصد ماهیان تأیید شد. شیوع ذرات میکروپلاستیک در بین گونهها بهترتیب <em> </em><em>Barbus</em> <em>cyri</em> <em>Rutilus kutum></em> <em>Vimba persa</em>> <em>Cyprinus carpio =</em> <em>Neogobius melanostomus </em>> <em>Rutilus caspicus></em> <em>Gambusia holbrooki</em>> <em>Carassius gibelio></em> > <em>Chelon</em> spp. بود. بیشترین نوع، رنگ و اندازه میکروپلاستیک ماهیها بهترتیب فیبر، مشکی، 0/5-0/1 میلیمتر بود. در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که رودخانههای حوضه قرسو نه تنها در مناطق توسعه یافته با فعالیت شدید انسانی بلکه در مناطق بالادست توسط میکروپلاستیکها آلوده شدهاند که میتوانند بهعنوان منشا آلودگی خلیج گرگان در نظر قرار گیرد.
میکروپلاستیک,حوضه قرهسو,ماهی,رسوبات
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142206.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142206_c48fb7ee2dd7a0a7fa5c5e0a7d5976ab.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
اثر نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن بر فاکتورهای رشد،ترکیبات لاشه و شاخصهای خونشناسی و بیوشیمیایی خون کپورماهیان پرورشی
116
128
FA
عباس
براری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
abbasbarari812@gmail.com
محمد رضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
imanpoor@gau.ac.ir
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
rsafari@gau.ac.ir
سید حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
hoseinifar@gau.ac.ir
مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن بر شاخصهای رشد، ترکیب شیمیایی لاشه و سیستم ایمنی بدن کپورماهیان پرورشی (فیتوفاگ، بیگ هد، کپور معمولی و آمور) انجام شد. در این تحقیق تعداد سی هزار قطعه بچه ماهی در چهار گونه بیان شده با نسبت (80-5-10-5 درصد) با میانگین وزنی 120 گرم به مدت 2 ماه در 4 تیمار با شرایط C/N: تیمار 1 ( 8-5)، تیمار 2 (12-8)، تیمار 3 (15-12) تیمار 4 (گروه شاهد) با افزودن منبع کربنی ملاس چغندر قند تغذیه شدند. علت انتخاب بازه در نسبتهای کربن به نیتروژن به خاطر سطح بزرگ واحدهای آزمایشی (استخرهای خاکی دو هکتاری) طرح بود. افزایش نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن به صورت معنیداری باعث افزایش وزن نهایی و کاهش ضریب تبدیل غذایی در گونههای کپور و فیتوفاگ تیمار 3 در مقایسه با گروه شاهد گردید. بیشترین درصد پروتئین و چربی اندازهگیری شده در لاشه تمامی چهار گونه تیمارهای پرورشی بوده که افزایش معنیداری را نشان داد. درصد رطوبت و درصد خاکستر لاشه و درصد بقاء تیمارها نیز اختلاف معنیداری را با گروه شاهد نشان نداد. غلظت آلکالین فسفاتاز در تمامی تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیداری داشته است، همچنین غلظت آنزیم اسپارتات آمینوترانسفراز و آلانینآمینوترانسفراز به استثنای ماهی آمور در تمامی تیمارهای آزمایشی کاهش معنیداری داشته است.
افزایش وزن,ضریب تبدیل غذایی,نسبت کربن به نیتروژن,ملاس چغندرقند,کپورماهیان پرورشی
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142393.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142393_c93cd6b910b94c4fb3211518b2ffebf9.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
امکانسنجی تولید کپورماهیان در حوضچههای زینکالوم با تامین آب از طریق آببندانها
129
138
FA
بهرام
فلاحتکار
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران.
falahatkar@guilan.ac.ir
میر مسعود
سجادی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران.
mmsajjadi@hotmail.com
عبدالعلی
راهداری
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
rahdari67@gmail.com
احمد
قناعت پرست
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات گیلان، بندر انزلی، گیلان، ایران.
gheatparast@ymail.com
عظیم
مدبری
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات گیلان، بندر انزلی، گیلان، ایران.
azimmodabari@ymail.com
محمدرضا
محمدرضا آزموده مژدهی
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات گیلان، بندر انزلی، گیلان، ایران.
mazmoudeh@ymail.com
حمیدرضا
تقی نصیری
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات گیلان، بندر انزلی، گیلان، ایران.
htnasiri@ymail.com
محمد
پوراحمدی نیاکی
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات گیلان، بندر انزلی، گیلان، ایران.
mpoor@ymail.com
در این مطالعه، پرورش کپور معمولی (<em>Cyprinus carpio</em>) با دو تراکم کم (kg/m<sup>3</sup> 0/27) و زیاد (kg/m<sup>3</sup> 1/33) و کپور علفخوار (<em>Ctenopharyngodon idella</em>) با تراکم kg/m<sup>3</sup> 1/33 در حوضچههای زینکالوم با قطر 6 متر و حجم آبگیری 30 مترمکعب با استفاده از آب آببندان مورد بررسی قرار گرفت. ماهی ها روزانه بسته به نیاز با استفاده از غذای فرموله شده اکسترود کپور معمولی تغذیه شدند. در انتهای دوره پرورش 85 روزه شاخص های رشد، زیتوده تولید شده و میزان بقا محاسبه شد. نتایج نشان داد که برخی شاخصهای رشد کپور معمولی از قبیل میزان وزن بهدست آمده و افزایش وزن روزانه در تراکم زیاد بیشتر از تراکم کم بود ولی شاخصهای درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، کارایی غذایی و ضریب تبدیل غذایی در تراکم کم بهتر از تراکم زیاد بود. نتایج این طرح نشان داد که امکان پرورش متراکم ماهیهای کپور معمولی و علفخوار در حوضچههای زینکالوم با استفاده از آب آببندان وجود دارد و با اتخاذ یکسری شیوههای مدیریتی مانند مدیریت ماهی دار کردن حوضچهها، رعایت طول دوره مناسب پرورش ماهیان گرمابی و انجام اقدامات مربوط به بهبود کیفیت آب و هوادهی، میزان تولید در این حوضچهها افزایش مییابد. با توجه به سهولت راهاندازی حوضچههای مذکور و وجود آببندان های متعدد در نقاط مختلف کشور، امکان توسعه روش پرورش ماهی در حوضچه های زینکالوم وجود دارد.
پرورش متراکم,حوضچه زینکالوم,کپور معمولی,کپور علفخوار
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142395.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142395_466cb622723f0cba0997e81376100f3e.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
اثرات مصرف جداگانه پروبیوتیک و ترکیب با پربیوتیک جیره بر ساختار بافتشناسی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
139
148
FA
وحید
مرشدی
پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
v.morshedi@gmail.com
ناصر
اق
0000-0002-7528-463X
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه. ایران.
n.agh@urmia.ac.ir
فرزانه
نوری
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه. ایران.
yalda.45@gmail.com
شیرین
حامدی
پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
shirin.hamedi@gmail.com
فاطمه
جعفری
پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه. ایران.
fatemeh.jafary@yahoo.com
پرورش متراکم آبزیان و تولید تجاری نیاز به بهبود شرایط بهداشتی ماهی دارد و پروبیوتیکها و پرییوتیکها بهعنوان گزینه مناسب جهت رسیدن به این هدف در نظر گرفته میشوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر بافتشناسی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهی صبیتی (<em>Sparidentex hasta</em>) است. برای این منظور تعداد 180 قطعه ماهی با میانگین وزنی 0/8±35/14 گرم از پژوهشکده آبزیپروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (15 قطعه ماهی به ازای هر تکرار) در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. بچه ماهیان به مدت 8 هفته با جیره های فاقد پروبیوتیک و پربیوتیک (گروه شاهد)، حاوی 10<sup>6</sup>×1 CFU پروبیوتیک (<em>Lactobacillus plantarum</em>) در هر گرم غذا (تیمار 1)، 0/5 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید + 10<sup>6</sup>×1 CFUپروبیوتیک در هر گرم غذا ( تیمار 2 و 3) در حد سیری ظاهری تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونههای بافت روده و خون جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که ترکیب پروبیوتیک و پربیوتیک جیره عملکرد ساختار بافتی روده ماهیان را تحت تاثیر قرار نمیدهد (0/0<em>5</em>>P). در پایان آزمایش فعالیت پارامترهای بیوشیمیایی خون (گلوکز، تریگلیسرید، کلسترول، HDL، LDL، VLDL) اختلاف معنیداری بین گروه شاهد و سایر تیمارهای آزمایش نشان نداد (0/0<em>5</em>>P). بهطور کلی، این مطالعه نشان داد که افزودن ترکیب پروبیوتیک با پربیوتیک در مقادیر استفاده شده اثرات معنیداری بر بافتشناسی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی صبیتی ندارد. با این حال افزودن جداگانه پروبیوتیک افزایش طول ویلی را به دنبال داشت.
پروبیوتیک,پربیوتیک,بافتشناسی روده,پارامترهای بیوشیمیایی خون
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142680.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142680_386997cfc3ada557c1dddadab9bd1a98.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
ارزیابی ذخایر ماهی قزل آلای خال قرمز (Salmo trutta Linnaeus, 1758) در سرشاخه های رودخانه طالقان، حوضه جنوبی دریای خزر
149
157
FA
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
soheil.eagderi@ut.ac.ir
محمدعلی
نعمت الهی
0000-0003-1748-1958
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
malahi@ut.ac.ir
علیرضا
رادخواه
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
radkhahalireza@yahoo.com
محمد
محمودی
اداره کل حفاظت محیط زیست استان البرز، کرج، ایران.
m.mahmo@gmail.com
این مطالعه با هدف بررسی نرخ بقا و ارزیابی ذخایر ماهی قزل آلای خال قرمز در رودخانه طالقان براساس روش های نمونه برداری منطقه ای و ارزیابی قزل آلای خال قرمز در جویبارهای کوچک توسعه یافته است، به اجرا درآمد. از 40 ایستگاه در سرشاخه های رودخانه طالقان انجام گرفت که تنها در سه سرشاخه گراب، گته ده و ده در قزل آلای خال قرمز حضور داشت، بنابراین ارزیابی ذخایر تنها به این سه سرشاخه محدود گردید. براساس نتایج، نرخ بقا در سال اول تا سوم به ترتیب 0/21، 0/6 و 0/25 محاسبه گردید. روش های نمونه برداری منطقه ای برای سه زیستگاه گراب، گته ده و ده در 3/98، 9/16 و 0/84 کیلوگرم در کیلومتر و وروش Binns و Eiserman برای این سه زیستگاه به ترتیب 18/97، 32/89 و 12/39 کیلوگرم در هکتار را تخمین زد که بیانگر پراکنش محدود و وضعیت فراوانی اندک ذخایر ماهی قزل آلای خال قرمز در رودخانه طالقان است.
بیوماس,گونه بومی,حوضه دریای خزر,ارزیابی ذخایر
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142679.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_142679_3cba5d616851f23541cac1b2176b3cc9.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
مروری بر ترکیبات ضدسرطانی جدا شده از جلبکهای دریایی
158
171
FA
فائزه
مرتضائی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا، ایران.
mortezaei_faeze@yahoo.com
آریا
باباخانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا، ایران
arialashkan@gmail.com
سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در انسان بوده و مواردی مانند استعمال دخانیات، تغذیه نادرست، اشعهها، عوامل شیمیایی، جهشها و عدم کارایی ژنهای سرکوبگر تومور سبب پیشرفت آن میشوند. امروزه، رویکردهای موثر و پیشگیرانهای شامل درمان هدفمند در سطح مولکولی توسط داروهای شیمیایی و یا ترکیباتی با پایه ارگانیک میتوانند در درمان سرطان مفید باشند. اگرچه، بهدلیل اثرات مخرب داروهای شیمیایی بر بافتهای سالم، جستجوی راهکارهای درمانی جدید، ایمنتر، ارزانتر و دارای خاستگاهی طبیعی افزایش یافته است. در این رابطه، بسیاری از مطالعات بر جلبکهای دریایی از قبیل سیانوباکتریها، جلبکهای سبز، قهوهای و دینوفلاژلهها بهعنوان منابع طبیعی و بالقوه متمرکز شدهاند. ترکیبات اولیه و ثانویه تولید شده از آنها شامل پلیساکاریدهای مختلف، پلیفنول و ترپنها بوده که بهدلیل بروز برخی مکانیسمهای سلولی مانند تحریک سیستم ایمنی، ارسال سیگنالهای سلولی و فعالیت آنتیاکسیدانی که به آپاپتوز یا مرگ سلولی برنامهریزیشده ختم میشوند، قادر به مهار سلولهای جهشیافته و سرطانی هستند. در این راستا، مطالعه مروری حاضر بر انواع مختلف جلبکهای دریایی بالقوه، متابولیتهای تولیدی، اثرات ضدسرطانی و تحقیقات انجام شده در این رابطه تمرکز یافته است.
سمیت سلولی,ترکیبات فیتوشیمیایی,متابولیتهای زیستفعال,جلبکهای دریایی,مهار سرطان
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145762.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145762_3a6d8a05e9bc297010c3055b714babbc.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
بررسی عوارض هیستوپاتولوژیکی اندامهای آبشش، کبد وکلیه ماهیان قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برخی مزارع منطقه دوهزار استان مازندران
172
184
FA
اشکان
زرگر
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
azargar@ut.ac.ir
علی
طاهری میرقائد
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
mirghaed@ut.ac.ir
عیسی
شریف پور
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
isharifpour@yahoo.com
ملیکا
قلیچ پور
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
ml.ghelichpour@gmail.com
عباسعلی
آقایی مقدم
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، موسسه تحقیقات شیلات ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.
aghaifishery@gmail.com
بهروز
قروی
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، موسسه تحقیقات شیلات ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.
behroozgharavy@yahoo.com
مارینا
پائولوچی
دانشکده علوم و تکنولوژی، دانشگاه سانیو، بنونتو، ایتالیا.
paulocci@unisannio.it
با توجه به عدم وجود اطلاعاتی مبنی بر وضعیت سلامت ماهیان مزارع پرورشی و تعدد مزارع پرورش قزلآلا در شمال کشور، پایش سلامت ماهیان قزلآلای رنگین کمان در سه مزرعه از استان مازندران به کمک مطالعات بافتشناسی انجام شد. نمونهبرداری در غالب سه گروه وزنی و برای هر گروه تعداد 10 عدد ماهی، انجام گردید. گروه اول ماهیان با وزن زیر 100 گرم، گروه دوم ماهیان با وزن 700-300 گرم و گروه سوم ماهیان با وزن بالای 5/1 کیلوگرم بودند ماهیان پس از صید، بافت آبشش، کبد و کلیه ماهیان نمونهبرداری شده خارج شد و نمونههای بافت اندامهای هر ماهی در فالکون مجزایی که حاوی فرمالین بافر 10 درصد بود تثبیت شد. مقاطع بافتی با استفاده از پروتکل استاندارد تهیه شده و پس از رنگآمیزی با استفاده از ائوزین-هماتوکسیلین به کمک میکروسکوپ نوری بررسی شدند. هایپرپلازی، هایپرتروفی، ادم اپیتلیال، فیوژن لاملا، آنئوریسم، کرلی لاملا و فیلامنت دوشاخه عوارض مشاهده شده در بافت آبشش بودند. در بافت کبد، دژنره شدن هپاتوسیتها، اتساع فضای سینوزوئیدی، پرخونی/خونریزی، تجمع ملانوماکروفاژ، تجمع واکوئل چربی، هسته پیکنوزه، تورم هپاتوسیتها و اگزودا با شدت های مختلف گزارش شد. کلیه نیز عوارضی همچون تحلیل رفتن گلومرول و اتساع فضای کپسول بومن، پرخونی/ خونریزی، تجمع ماکروفاژها و دژنره شدن سلولها را نشان داد. با توجه به نتایج، پیشنهاد میشود ارزیابیهای تکمیلی مانند بررسی کیفیت آب و غذا و بررسی عوامل بیماریزا و پاتوژنها در استخرهای مورد بررسی انجام شود.
هیستوپاتولوژی,قزلآلای رنگین کمان,مزارع پرورشی,عوارض بافتی,سلامت ماهیان
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145785.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145785_cc1c7276986079027bc951d54664a6bf.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
ارزیابی خواص ضد اکسایشی پپتیدهای حاصل از آبکافت آنزیمی ضایعات فراوری میگو با استفاده از آنزیم پروتامکس
185
198
FA
سهیل
ریحانی پول
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
soheylreyhani@gmail.com
سکینه
یگانه
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
skyeganeh@gmail.com
با توجه به وجود نگرانی مصرفکنندگان در زمینه استفاده از آنتی اکسیدان های سنتتیک در صنایع غذایی، توجه به موادی حاوی آنتیاکسیدان های طبیعی از جمله پروتئین های آبکافتی حاصل از ضایعات پروتئینی ضروری بهنظر می رسد. این مطالعه بهمنظور بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی پروتئین های آبکافتی تولیدشده از ضایعات مراکز فراوری میگو (شامل پوسته، سر و ...) در سه زمان (درجه آبکافت) مختلف می باشد. بههمین منظور ضایعات مراکز فراوری میگو با استفاده از آنزیم پروتامکس در سه زمان 60، 120 و 180 دقیقه آبکافت و سه نوع پودر پروتئینی (SPH<sub>1</sub>، SPH<sub>2</sub> و SPH<sub>3</sub>) تولید شد. نتایج نشان داد با افزایش زمان فرایند آبکافت، درجه آبکافت و بازیافت نیتروژنی پروتئین ها به صورت معنی داری افزایش یافت (0.05><em>P</em>). در بین سه نوع پروتئین تولیدشده بیشترین میزان فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH، ABTS و هیدروکسیل مربوط به SPH<sub>1</sub> بود (به ترتیب 1/65±85/41، 2/38±90/22و 2/95±88/21 درصد). همچنین بالاترین میزان فعالیت کلاته کنندگی (1/32±81/57 درصد) و پایین ترین قدرت کاهندگی (جذب 0/024±0/431 در طول موج 700 نانومتر) در SPH<sub>3</sub> ثبت شد (0.05><em>P</em>). با تغییر زمان آبکافت (درجه آبکافت)، تغییری در فعالیت مهار پراکسیداسیون لینولئیکاسید پروتئین ها ثبت نشد و هر سه پروتئین مقادیر تقریباً یکسانی از این شاخص ارائه کردند (0.05<<em>P</em>). براساس نتایج، پروتئین های آبکافتی تولیدشده از ضایعات مراکز فراوری میگو به روش آنزیمی، فعالیت آنتی اکسیدانی مطلوبی دارند. زمان فرایند آبکافت از طریق اثری که بر درجه آبکافت پروتئین ها اعمال می کند، یکی از مهمترین فاکتورها در بروز خواص آنتی اکسیدانی پروتئین های آبکافتی محسوب میشود.
ضایعات میگو,پروتامکس,پروتئینهای آبکافتی,فعالیت آنتیاکسیدانی
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145795.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145795_61bf262aaa264c8ee7ad7853ae43624b.pdf
انجمن آبزی پروری ایران
مجله علوم آبزی پروری
2322-5351
9
2
2022
02
20
زیستشناسی تولیدمثل سس ماهی سر بزرگ (Luciobarbus capito) فرم ساکن رودخانه سفیدرود، حوضه آبریز جنوبی دریای خزر
199
209
FA
وحید
مهدی زاده
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران.
mehdizadeh.vahid67@gmail.com
سیدحامد
موسوی ثابت
0000-0002-2810-8924
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
mosavii.h@gmail.com
سس ماهی سربزرگ (<em>Luciobarbus capito</em><strong>)</strong> از ماهیان بومی حوضه آبریز دریای خزر است که به لحاظ اقتصادی دارای اهمیت میباشد. اطلاعات اندکی از شاخص های تولیدمثلی این گونه در زیست بوم رودخانه در دسترس می باشد. بنابراین این مطالعه بهمنظور بررسی زیست شناسی تولیدمثل سس ماهی سربزرگ در رودخانه سفیدرود صورت گرفت. بدین منظور تعداد 239 عدد ماهی به صورت ماهانه و طی یکسال از رودخانه سفیدرود صید گردید. فاکتورهای جمعیت شناسی و تولیدمثلی شامل سن، وزن، طول، شاخصهای گنادی، و هم آوری مطلق و نسبی محاسبه شدند، همچنین مطالعات بافتشناسی گنادها نیز بررسی شد. سن ماهیان مورد مطالعه بر اساس فلس، <sup>+</sup>0 تا <sup>+</sup>4 سال محاسبه گردید. نسبت جنسی نر به ماده 1/43 به 1 به دست آمد که از نسبت مورد انتظار 1:1 انحراف معنیدار داشت. حداکثر طول کل مربوط به ماهیان 4 ساله بود که متعلق به ماهی نر با 42 سانتیمتر طول بود. حداکثر میزان شاخص گنادوسوماتیک برای جنس نر در اردیبهشت ماه با مقدار 1/70 و حداکثر مقدار آن برای جنس ماده در همان ماه با میزان 4/92 اندازه گیری شد. هم آوری مطلق در سنین مختلف ماهیان روند افزایشی داشت، به طوری که ماهیان سه ساله کمترین و ماهیان پنچ ساله دارای بیشترین همآوری مطلق بودند. محاسبه قطر تخمک در ماهیان روند افزایشی را از دی ماه تا خرداد ماه نشان داد، بهطوری که حداکثر قطر تخمک در خرداد ماه محاسبه گردید. قطر تخمک از خرداد ماه تا آذر ماه روند کاهشی داشته و حداقل آن در ماه آذر محاسبه گردید. بررسی های بافت شناسی و توزیع فراوانی مراحل رسیدگی، شروع فصل تولیدمثل این گونه را از اواسط بهار (اردیبهشت ماه) نشان دادند.
سس ماهی,حوضه ی جنوبی دریای خزر,زیستشناسی تولیدمثل,شاخص گنادوسوماتیک
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145862.html
http://www.aquaculturesciences.ir/article_145862_af036702bac4ee440a6d0d3edf1ec824.pdf